معنی پیشوند ضدیت لاتین

آنتی

آنتی

میکرو

ماکرو

ضدیت.[ض ِدْ دی ی َ] (ع مص جعلی، اِمص) مخالفت. عداوت.

لاتین. (اِخ) لاطین. لاتن.

پیشوند. [وَ] (اِ مرکب) پیشاوند. مزید مقدمی که در آغاز کلمه ٔ دیگر درآید و تصرفی در معنی آن کند.

ضد هم بودن، مخالف هم بودن، دشمنی، ناسازگاری. [خوانش: (ض دُ یَُ) [ع. ضدیه] (اِمص.)]

مخالفت،
عداوت، دشمنی،

مخالفت، عداوت

(اسم) کلمه ای که در آغاز کلمه دیگر درآید و کمایش تصرفی در معنی آن کند مقابل پسوند. توضیح استعمال این کلمه مستحدث و در در عصر ما معمول شده. یا پیشوند فعل. کلمه ای که آغاز فعل در آید و کما بیش تصرفی در معنی آن کند.

اختلاف، تضاد، تناقض، مباینت، مخالفت، مغایرت، خصومت، دشمنی، عناد، معاندت، ناسازگاری، نقاضت،
(متضاد) موافقت، مرافقت

معارضه

Prefix

لاتِین، Latin یا زبان لاتینی یا لاتِینِیَّه کل مأخوذ از نام لاتیوم Latium است که منطقه ای بوده مستقل و با مدنیت و زبان مخصوص در وسط و شمال ایطالیا که در قرن سوم قبل از میلاد تابع امپراطوری روم گردید و زبان لاتین لسان رسمی امپراطوری شد -امروزه این زبان در ادبیات کلیسای کاتولیک رومی وجود دارد،

2077